Frakcje
Kopacze
Kopacze

Rok 1961 - Otwarcie Kopalni Big Looner Mine

W 1961 roku otwarto najnowocześniejszą na tamte czasy kopalnię Big Looner Mine, która rozsławiła się na cały kraj. Była ona symbolem potęgi technologicznej Stanów Zjednoczonych w trudnych czasach zimnej wojny. Wyspa Deer Island zaczęła rozkwitać dzięki napływowi nowych mieszkańców, którzy osiedlali się tam, licząc na pracę w kopalni, przyciągnięci również pięknymi widokami archipelagu. Kadra pracownicza obejmowała inżynierów oraz pracowników fizycznych o różnych specjalizacjach - od wysoko wykształconych specjalistów po zwykłych, biednych ludzi bez wykształcenia. Hasła ciężkiej pracy brzmiały jak hymn, gdy społeczeństwo zjednoczyło się, aby wspólnymi siłami budować potęgę kraju w obliczu nadchodzących wyzwań i zagrożeń. W tej pięknej kopalni amerykański sen stawał się rzeczywistością, a nie tylko zwykłą bajką.

Życie po "Incydencie"

Po wybuchu epidemii bramy kopalni zostały zamknięte i wydawało się, że została ona opuszczona. Prawda okazała się jednak zupełnie inna. Zarząd firmy nakazał pracownikom pozostać na miejscu i kontynuować wydobycie surowców, zapewniając, że sytuacja jest incydentalna i nie wpłynie na funkcjonowanie kopalni. Warunki panujące wewnątrz kompleksu pozwalały na wieloletnią działalność bez potrzeby pomocy z zewnątrz. Pracownicy, zachęceni obietnicą wysokiego wynagrodzenia i zaskoczeni decyzjami zarządu, musieli zacząć nowe życie, wprowadzając własne zasady oparte na ciężkiej pracy i wyrzeczeniach. Codzienność za zamkniętymi bramami stała się możliwa tylko dzięki twardym zasadom, które wymusiły na zamkniętych pracownikach ich bezwzględne przestrzeganie. Brak dostępu do światła słonecznego i życie w ciemnościach tak bardzo ich zmieniły, że trudno było ich nazywać normalnymi ludźmi. Aby stworzyć zwartą społeczność i zbudować ramy wspólnoty, nazwali się "Kopaczami".

Zderzenie się z powierzchnią i Wielka Wojna

Zapewnienia kierownictwa sprzed lat o powrocie do normalności stały się zamazaną legendą. "Incydent", choć z początku uznawany za niegroźny, nabrał przerażającego charakteru, gdy ludzie z zewnątrz nie wrócili. Zamknięci ocaleńcy, pozbawieni informacji o tym, co dzieje się poza kopalnią, postanowili pozostać wewnątrz, wiedząc, że kopalnia jest samowystarczalna i umożliwia przetrwanie przez wiele ciemnych lat. Po wielu latach Kopacze zdecydowali się otworzyć bramy kopalni i wyjść na powierzchnię, gdy zapasy skurczyły się do minimum. Świat, jaki znali sprzed lat, oraz zasady w nim panujące, okazały się dla nich niemal zabójcze. Promienie słońca powodowały u wielu kurzą ślepotę, a oparzenia słoneczne zniekształcały ich skórę. Napotkane bastiony ludzkości szybko dostrzegły bogactwa ukryte pod ziemią i zrobiły wszystko, aby położyć na nich swoje ręce. Wybuchła wojna, nazwana Wojną Wielką, która wyczerpała wszystkie strony konfliktu i zmusiła Kopaczy do powrotu do kopalni, pozostawiając ranę tak głęboką jak ich ciemne tunele.